Od 1930. godine datiraju prvi počeci velikog rukometa u Jugoslaviji. Poznati profesor i propagator sporta dr Vladimir Janković okupio je zagrebačke srednjoškolce i prvi treninzi i nezvanične utakmice odigrane su na igralištima HAŠK-a.

Ovaj novi sport, međutim, nije odmah privukao već broj interesanata, ali je postao omiljen među učenicima srednjih škola u Zagrebu, pre svega velikom angažovanju profesora Jankovića, čijom zaslugom je već 1935. godine otvoreno posebno igralište na kome je odigrana i prva međugradska utakmica između srednjoškolskih reprezentacija Zagreba i Ljubljane. Odigrane su dve utakmice, u subotu i nedelju a na obe su bili bolji Zagrepčani (8:5 i 3:2). U stvari, prvo poluvreme je odigrano prvog dana a drugo drugog, što je zaista kuriozitet u ovom sportu.

U Zagrebu su 1938. godine formirane prve rukometne sekcije pri sportskim klubovima – Konkordija, Građanski, Šparta, Meteor, Trnje i Martinovka. Ubrzo 19. jula 1939. godine u Zagrebu je odigrana i prva međunarodna utakmica imeđu domaće ekipe i Graca iz Austrije. Gosti su porazili domaće čak sa 11:2.

Foto: Privatna arhiva

Hvala brigadirima – akcijašima

Zagrebački rukometni entuzijasti u prvim godinama Drugog svetskog rata pokrenuli su niz akcija na širenju rukometa i u druge krajeve. Na pruzi Šamac – Sarajevo 1947. godine, rukometaši iz Zagreba obučili su na stotine omladinaca – graditelja pruge. Ova instruktaža bila je uspešna i na drugim omladinskim dobrovoljnim radnim akcijama. Najveće interesovanje bilo je među brigadirima omladinske pruge Kučevo – Brodice, na kojoj je 1948. godine, posle dvomesečnog kursa u sportskoj brigadi, osposobljeno 40 instruktora za rukomet. Među njima je bio i učenik Učiteljske škole „Sreten Adžić” iz Jagodine Mićun Pavićević, koji je i doneo prvu rukometnu loptu u Jagodinu...

Na inicijativu Fiskulturnog saveza Jugoslavije početkom 1948. godine, organizovano je i prvo savezno savetovanje za rukomet, koje je okupilo republičke sportske rukovodioce. Osnovna tema je bila: kako organizaciono dalje pristupiti daljem širenju i učvršćenju rukometa. Formirani su i prvi odbori po republičkim centrima i razrađen plan obilaska novoformiranih centara sa raspoloživim stručnim kadrom. U akciji omasovljavanja krenuli su treneri, instruktori i aktivni igrači.